پیام #مریم #رجوی بهمناسبت روز جهانی حذف خشونت علیه زنان
بهمناسبت روز جهانی حذف خشونت علیه زنان، بهزنان دلیری که علیه کانون خشونت و بیداد علیه زنان یعنی استبداد زنستیز حاکم مقاومت ميکنند، درود میفرستم
و عموم زنان و خواهرانم در ایران را بهایستادگی و مقاومت علیه این نظام زنستیز و ضد بشر فرا میخوانم.
روز حذف خشونت، در کشور ما قبل از هر چیز تبهکاری ولایت فقیه را رسوا میکند که حاکمیتاش تولیدکننده دائمی خشونت علیه زنان یا حامی آن است. حاکمیتی که در آن تعرض، تهدید، ناامنی، بیپناهی، بیحقوقی، تحقیر و تبعیض علیه #
زنان سال بهسال بیشتر میشود. تحمیل حجاب اجباری و مجازاتها و اهانتهایی که بهاین منظور بهزنان روا میشود، بخش دیگری از خشونتهای وقفهناپذیر است.
اکنون در ایران شمار زنان قربانی فساد بهصدها هزار نفر رسیده است. سن دخترانی که بهاین تیرهبختی کشیده میشوند، تنزل کرده و سن فرار دختران به9 سال رسیده است.
در محیطهای کار و آموزش و رفت و آمد و خانه و خانواده، تبعیض یا تحقیر زنان یا انواع خشونتهای کلامی و روانی یک اپیدمی سراسری است.
از همه فجیعتر زندگی غمبار دختربچههایی است که بخش بزرگی از کودکان کار را تشکیل میدهند و در همان حال که بدنهای گرسنه و نحیفشان بر اثر انواع کارهای سخت مجروح و فرسوده میشود، مورد سوءاستفاده قرار میگیرند و هیچ پناهی ندارند. مقامهای رژیم اعتراف میکنند که «به ۹۰ درصد کودکان کار تجاوز میشود». و میگویند:«سوءاستفاده جنسی، بزرگترین آسیب برای بچههای زبالهگرد است». خرید و فروش دختربچهها که در حاشیه شهرها در میان اقشار به شدت فقیر و مبتلا بهاعتیاد رایج شده، تحمیل نوعی بردگی به زنان محروم است.
حقیقت این است که در شرایط حاضر، ولایت فقیه منشأ تشدید و گسترش این روابط ضدانسانی است. از یک طرف با برباد دادن درآمد و ثروت کشور در چاه ویل جنگهای جنایتکارانه در منطقه و تحمیل فقر و محرومیت بهکل جامعه؛ و از طرف دیگر با تصویب و اجرای قوانین ارتجاعی.
این رژیم عقبماندهترین سنتها و رسومات جاهلی را که 4دهه پیش یا جایی در مناسبات اجتماعی ایران نداشت، یا در حال زوال بود، رونق بخشیده و آن را وسیله بهزنجیر کشیدن و سرکوب زنان کرده است. تحت حاکمیت این رژیم، رواج خشونت صورت قانونی بهخود گرفته و قوانینی مانند قانون مجازات ضداسلامی و قوانینی که چند همسری و ازدواج موقت را رسمیت بخشیده و برای جنایتهایی مثل قتلهای ناموسی راه باز کرده است، همه بیوقفه خشونت را در ایران بازتولید میکند.
بیحقوقی و انواع نابرابریها، از جمله تحمیل موقعیت فرودست بهزنان در محیط خانواده، محرومیت زنان از بسیاری فرصتهای شغلی، و تبعیضهایی که زنان را قربانی اصلی فروپاشی اقتصادی و موج عظیم اخراج و بیکاری کرده، همهجا را برای زن ایرانی ناامن کرده است. در دفاع از این ستمها، آخوندها آشکارا با معاهده منع هرگونه تبعیض علیه زنان اعلام جنگ کردهاند و پذیرش کنوانسیون حذف خشونت علیه زنان را تهدید موجودیت نظام ولایت فقیه میدانند.
در نقطه مقابل اما، زن ایرانی نه تنها تن به این همه تبعیض و فشار نداده، بلکه در صف مقدم نبرد با رژیم زنستیز آخوندی قرار گرفته است.
خصومت رژیم آخوندی با زنان ایران بهخصوص کینه عمیق آن نسبت به زنان مقاوم بههمین دلیل است. همه میدانند که در شکنجهگاههای خمینی بیشترین و وحشیانهترین شکنجهها و رفتارهای حیوانی علیه زنان زندانی بهویژه زنان مجاهد صورت گرفته و این رژیم با شکنجه یا اعدام دهها هزار زن مجاهد و مبارز سرآمد همه خشونتکنندگان علیه زنان در جهان معاصر است.
شکنجهگاه واحد مسکونی که در دهه 1360 برای خرد کردن زنان مجاهد و مبارز ایجاد شده بود، هرگز از یاد نمیرود و آنهمه توحش و قساوت در کهریزک و سیاهچالهای دیگر که نسبت بهدختران و پسران دستگیرشده در قیامهای سال 88 صورت گرفت، از یاد نخواهد رفت.
اما زن ایرانی از این موقعیت افتخارآمیز برخوردار است که در مقابل توحش و بربریت آخوندها ایستادگی کرده است. از دختران دانشآموز و #
دانشجویی كه در سالهای اول حاكمیت آخوندها به افشاگری و اعتراض علیه آن برخاستند تا زنان قهرمانی كه در اشرف ایستادگی كردند تا شورای مركزی مجاهدین كه یك جنبش مقاومت انقلابی علیه آخوندها را هدایت میكنند، همه سد استواری در برابر رژیم ولایت فقیه برپا کردهاند.
امروز میبینیم که در تمامی حرکتهای اعتراضی و تحصنها و اعتصابهای اقشار مختلف مردم علیه رژیم، زنان ایرانی نقش هدایتکننده و فعال دارند.
باشد که در فردای سرنگونی #
ولایت فقیه زنان ایران با مشارکت فعال و برابر در رهبری سیاسی، با اراده و ابتکار خود خشونت و نابرابری را ریشهکن کنند همه اجبارها و ممنوعیتهای تحمیلی را از میان بردارند و جامعهیی آزاد و دمکراتیک را برپا کنند.
MARYAM #RAJAVI’S MESSAGE ON INTERNATIONAL DAY FOR THE ELIMINATION OF VIOLENCE AGAINST WOMEN
On the occasion of the International Day for the Elimination of Violence against Women, I salute the brave women who have put up a staunch resistance against the mullahs’ misogynous tyranny in Iran
the epicenter of violence and injustice against women. I call on my fellow sisters, the women of Iran, to defy and stand up to this misogynous, anti-human regime.
In our country, Iran, the International Day for the Elimination of Violence against Women exposes the crimes of a theocratic regime whose rule is a constant source and sponsor of violence against women.
Assaults, intimidation, insecurity, lack of support, denial of rights, humiliation and discrimination against women increase every year under the mullahs’ rule.
The regime’s extensive measures to impose the compulsory veil on Iranian women and the punishments and humiliation accompanying them are yet another part of the unremitting violence directed against women.
Today, the number of victims of corruption surpasses hundreds of thousands in Iran. The age of young girls dragged into prostitution has dropped considerably and the age of run-away girls has reached 9.
At work place, at school, on the streets, at home and in the family, discrimination against women and humiliating them, and various verbal and psychological forms of violence have become a pervasive epidemic.
The life of girl children who make up a large number of child laborers is the most tragic. Hungry, injured and exhausted by hard work, these frail girls are abused and they have no refuge. The regime’s officials have admitted that “90 per cent of child laborers are outraged.” They say, “Sexual abuse is the worst ailment among young scavenger children.”
Trade of girl children on the edge of cities has become a common practice among impoverished families afflicted with addiction and imposes a new form of slavery on destitute women.
In reality, the rule of the mullahs’ religious dictatorship is the source of expansion and aggravation of such inhuman relations. Wasting the country’s assets and revenues on criminal wars in the region, the consequent poverty and destitution afflicting the entire Iranian society, as well as the adoption and implementation of medieval laws are some of the ways in which they promote inhuman relations.
This regime has revived the most backward traditions and customs --that either had no place in society or were being eliminated four decades ago —and turned them into tools for subjugation and suppression of women. Under the mullahs’ rule, violence is promoted under the law. The regime’s anti-Islamic Penal Code as well as the laws sanctioning polygamy, temporary marriages and honor killings constantly fuel violence against women.
A plethora of inequalities and injustices have jeopardized Iranian women’s status, including their inferior positon in the family, being deprived of job opportunities, and other discriminations which have made Iranian women the main victims of the country’s economic bankruptcy and the enormous tide of dismissals and layoffs. To defend such oppression, the mullahs have openly declared war against the Convention on the Elimination of All Forms of Discriminations against Women (CEDAW) and have refused to sign onto the Convention for the Elimination of Violence against Women, seeing them as threatening their regime.
In contrast, Iranian women have not given in to all these discriminations and pressures, but have undertaken their place at the forefront of the struggle against the mullahs’ misogynous regime.
This is why the clerical regime holds deep resentment towards the women of Iran and particularly the resistant women.
It is common knowledge that the most savage tortures and brutish treatments were directed against female prisoners, and the PMOI women in particular in the regime’s dungeons. By torturing and executing tens of thousands of combatant and Mojahedin women, the regime tops the list of all perpetrators of violence against women in today’s world.
We will never forget the tortures inflicted on PMOI and other combatant women in the “Residential Unit” in the 1980s to crush their resistance. Nor will we forget the savagery and atrocities committed in Kahrizak and other torture chambers against Iran’s sons and daughters in 2009.
Iranian women, however, are proud to have stood firm against the mullahs’ barbarism. They include young high school and college students who exposed the mullahs’ true nature and staged protests against them in the very first years of their rule, the heroines who persevered in Ashraf, and the PMOI’s Central Council that leads the democratic movement against the mullahs. Together, they have built an insurmountable barrier against the clerical regime.
Today, we can see that Iranian women play an active and pioneering role in all anti-government protests, sit-ins and strikes by various sectors.
In the free Iran of tomorrow, Iranian women will uproot violence and injustice with their active and equal participation in political leadership. With creativity and determination, they will eliminate all forms of coercions and prohibitions for women and create a democratic and free society.
انعکاس مراسم همبستگی با #زلزلهزدگان در رسانههای عربی: #مریم #رجوی برای سرنگونی #رژیم آخوندی فراخوان دادhttp://ertebatmostaghim.blogspot.fr/2017/11/blog-post_33.html …\
ErtebatM
یوتوب و گوگل پلاس
اینستاگرام https://www.instagram.com/ertebatm
تلگرام telegram.me/Ertebat_M- ادمین@Ertebatm
پیام مریم رجوی بهمناسبت روز جهانی حذف خشونت علیه زنان به فارسی و انگلیسی در وبلاگ ارتباط مستقیم
پاسخحذفhttp://ertebatmostaghim.blogspot.fr/2017/11/blog-post_25.html