کانون شورشی - از سیاووش تا آرش
آتش جواب آتش
چهارشنبه سوری یا
«چهارشنبه سرخ» جشنی است باستانی که از دیرباز تا کنون طی مراسمی ویژه در آخرین شب چهارشنبه سال کهنه یعنی سه
شنبه شب بر گستره سرزمینهای پهناور پارسی زبانان برپا میشود.
چهارشنبه سوری از ترکیب دو واژه چهارشنبه و سوری به معنای جشن و پایکوبی ساخته شده است. در
ادبیات پارسی این کلمه به معنی شادی و
سرور همراه با رنگ سرخ که آتش همان سرخی
است؛ می باشد. بر اساس آیین باستانی ایران، در این روز، آتش بزرگی برافروخته شده و
تا صبح فردا که خورشید طلوع می کند ادامه دارد. از ظهر روز سه شنبه که آتش روشن می
شود، مردم از روی آن می پرند و جمله «زردی من از تو، سرخی تو از من» را با خود
تکرار می کنند. مردم با گفتن این جمله،
از آتش می خواهند تا زردی و مشکلات و بیماری و نحوست و پلیدی را از بین ببرد و
سرخی، گرمی و همچنین نیروی جدیدی را برای آغاز سال نو به آن ها ببخشد. در شاهنامه
فردوسی اشاره هایی به جشن چهارشنبه و سال
نو شده است. کمااینکه نوروز نیز ، مفهوم
آزادی و رهایی از بند اسارت، بندگی، ظلم و جور ستمکاران، زایشی نو و از سرگیری کار
و تلاش دوباره برای زندگی دارد.
در برخی شهرهای ایران از
جمله کردستان، فارس یا خوزستان، شاهد برافروختن هیمه های آتش بر فراز
بامها هستیم.
فلسفه آتش افروزی
آتش، نزد ایرانیان باستان مقدس و پلیدی زدا بشمار میرفت و آن را نماینده فروغ و فرّه ایزدی و فروغ یزدانی که
هرناپاکی و پلیدی را پاک میکند می دانستند . آتش نزد ایرانیان نماد
روشنی ، پاکی ، طراوت ، سازندگی ، زندگی ، تندرستی و در پایان بارزترین نماد
خداوند در روی زمین است .
فلسفه پریدن از آتش
و دور هم جمع شدن به معنی دوری از
آسیب اهریمن می باشد. لذا جمع شدن در این
شب را می توان فرار از نحوست و سلطه دیوان دانست.
پریدن از روی آتش و یا گذر از آتش در تاریخ و ادبیات
ایران باستان دارای سوابق فراوانی است که مشهورترین آن گذشتن سیاورشن یا
سیاوش شاهزاده ایرانی فرزند کیکاووس و پدرکیخسرو پادشاه اساطیری دوره شاهان کیانی
از گذرگاه دو توده بزرگ از آتش فروزان است. فردوسی،
حماسه سرای ایران این داستان آموزنده و جالب را از خوتای نامک یا خدای نامک به
پارسی دری برگردانده شده بود، به نظم کشیده است.
در
برگزاری چهارشنبه سوری دو عنصر آتش و آب نقش اساسی دارند، که از مهمترین بخشهای
مناسک بازگشت سیاووش به زمین است.
بین
عوام نام فرزند کیکاووس یا کاووس شاه پادشاه کیانی بعنوان سیاورشن یا سیاوش
ناموراست و جالب این است که واژه سیاورشن به همین صورت فقط درزبان و ادبیات گیلکی
که اصیلترین ونزدیکترین گفتار به زبان پارسی باستان است دیده میشود
فردوسی هم در شعرهایش به این
«عادت قدیم» اشارههایی داشته است:
ستاره شمر گفت بهرام را که
در «چهارشنبه» مزن کام را/ اگر زین بپیچی گزند آیدت همه کار ناسودمند آیدت/ یکی
باغ بُد درمیان سپاه از این روی و زان روی بُد رزمگاه/ بشد "چارشنبه" هم
از بامداد بدان باغ که امروز باشیم شاد/ببردند پر مایه گستردنی می و رود و رامشگر
و خوردنی/ ز جیحون همی آتش افروختند زمین و هوا را همی سوختند.
زردی من از تو، سرخی تو از من
هفت کپه آتش و پریدن از روی
آن با زمزمه «زردی من از تو، سرخی تو از من» را میتوان ماندگارترین آیین
چهارشنبه سوری، دانست که همچنان در کوچهپسکوچههای
ایران، افغانستان، تاجیکستان، بخشی از ازبکستان و حتی قرقیزستان انجام میشود.
مراسمی برای استقبال بهار و زنده شدن طبیعت . مردم در
حال پریدن از روی آتش ترانه هایی می خوانند :
زردی من از تو ، سرخی
تو از من
غم برو شادی بیا ، محنت برو روزی بیا
ای شب چهارشنبه ، ای كلیه جاردنده ، بده مراد بنده
غم برو شادی بیا ، محنت برو روزی بیا
ای شب چهارشنبه ، ای كلیه جاردنده ، بده مراد بنده
سایر
آیین های چهارشنبه سوری
چهار
شنبه سوری در کنار جشن و پایکوبی، چهار آیین مشخص دارد که عبارت اند از افروختن آتش، قاشق زنی، فال گوشی و
گره گشایی و آجیل مشکل گشا. افروختن آتش عنصر بنیادین و اصلی آیین چهارشنبه سوری
است.
در این جشن در سراسر ایران سه کپه آتش
به نشانه سه پند بزرگ ایرانیان باستان یعنی پندار نیک، کردار نیک و گفتار نیک یا
هفت کپه آتش به نشانه هفت امشاسپندان) بر پا می شود و مردم از روی آن ها می پرند.
رسم دوم چهارشنبه سوری، قاشق زنی است؛ در این رسم، دخترها و پسرهای جوان، پارچه ای
بر سو خود کشیده تا ظاهر آن قابل تشخیص نباشد و سپس به در خانه دوستان و همسایه
های خود می روند؛ صاحب خانه با شنیدن صدای خوردن قاشق به کاسه، به بیرون از خانه
آمده و داخل کاسه آجیل چهار شنبه سوری، شیرینی، و
پول می ریزد. در زند اوستا آمده است که در پنج روز آخر سال تا پنج روز اول فروردین
ماه، ارواح از دوزخ رها می شوند و در اصل قاشق زنی، استفاده ارواح از زبان بدنی به
جای زبان گفتار است. فال گوشی و گره گشایی، یکی دیگر از رسم های چهار شنبه سوری
است که در آن دختران جوان نیت کرده و سپس پشت یک دیواری می ایستند و به صحبت های
رهگذران گوش می دهند؛ سپس با تفسیر این سخن ها، مثل یک فال پاسخ نیت خود را پیدا
می کنند.
دشمنی
دیکتاتوری ولایت فقیه با چهارشنبه سوری
آتش افروختن در چهارشنبه سوری، به همان میزان که در دل ایرانیان
امید و شوق و گرما میافروزد در دل پاسداران، بسیجیان و آخوندها رعب و هراس میافکند.
این رژیم از ابتدای به قدرت رسیدن، فرهنگ کهن ایرانزمین را به
سخره گرفت و مورد ایلغار خود قرار داد؛ فرهنگی که با اقتدار خود طی هزاران سال ایران را در برابر هجوم کشورگشایان،
زندگیستیزان و جهانخواران حفظ کرده است.
این رژیم برای کشتن روح سرزندگی در یک ملت، نیازمند مروج
عزا، و هر آنچه از سیاهی ست می باشد. در
نقطهٴ مقابل فرهنگ ایران زنده، پویا و زندگیزاست. در نمادهای سفرهٴ هفتسین روح سرشار زندگی را میبینیم. سبزه، سمنو،
سنجد، سیب سرخ، آینه و ماهی سرخ و...
آتش برای ایرانیان مظهر پاکی و پاکباختگی، گرما، شور و اشتیاق
است. پریدن از آتش با شعار «زردی من از
تو، سرخی تو از من» بیانگر به آتش سپردن هر نوع زردی، زردرویی، ترس، دلمردگی و یأس
به آتش و ستاندن سرخی، سرخرویی و نشاط و جنگاوری و شور و سرزندگی و گرما و اعتماد
و یقین از آن است.
در چهارشنبه سوری نباید شهرها خاموش بمانند
اگر دیکتاتوری آخوندی میخواهد چهارشنبه سوری به سور تبدیل
نشود و ساکت بماند، بر ماست که آن را به
جشن ملی تبدیل کنیم؛ جشنی توأمان با جنگ برای بیرون کشیدن ایران از دهان حاکمیت
استبداد مذهبی.
چهارشنبه سوری فرصت همبستگی اقشار مختلف مردم برای اعتراض و قیام علیه رژیم
آخوندی است. با تشکیل اجتماع و کانونهای شورشی و
گردآمدن در محلهها در پای بتههای آتش؛ جمعی قوی می شویم، ترسهایمان فرومیریزد.
زیرا قدرت در جمع ماست. نباید بگذاریم
جایی از شهر سوت و کور و سرد و خاموش و بدون گرما و روشنی بماند.
چهارشنبه سوری فرصتی برای تشکیل کانونهای شورشی است. کانونهای شورشی میتواند از دو یا چند نفر تشکیل شود و دست به پراتیکهای
مختلفی مانند شعارنویسی، پخش اعلامیه، فیلمبرداری از تظاهرات و صحنههای قیام،
بردن شعارهای مردمی و قیامآفرین به میان مردم، تشکیل کانونهای شورشی دیگر و دهها
و صدها اقدام خلاقانه در راستای قیام باشد. از همین الآن میتوان به آن اقدام
نمود.
چهارشنبه سوری را به میدانی برای
کارزار آزادی تبدیل کنیم. تا هنگامی که حاکمیت سیاه زمستانی آخوندها در ایران حاکم
است نباید آتش خاموش شود.
چهارشنبه سوری زمینهای مناسب و محرک
برای قیام است؛ قیامی که در دی ۹۶نشان
داد از پتانسیلی شگرف برخوردار است و تا بهزیرکشیدن استبداد مذهبی سر بازایستادن
و خاموش شدن ندارد.
خیزش کشاورزان دلیر در ورزنهٴ اصفهان و رویارویی دلیرانهٴ آنان
با شحنگان سیاهپوش حکومتی نخستین بارقههای قیام چهارشنبه سوری است، آنان را به
حمایت برخیزیم و صدایمان را به صدایشان پیوند بزنیم.
چهارشنبه سوری برای ما علامتی از جنگ و آتشباران ارتجاع و علامت سرخی مقاومت و زردی دشمن خلق و میهن ماست.
چهارشنبه سوری روز ایران،
قیام و آزادی است. برخیزیم و آن را به قیامی فراگستر تبدیل نماییم. تجربه نشان
داده که ما میتوانیم و باید.
آخرین اخبار #ایران در
شبکه های ارتباط مستقیم
#آتش_جواب_آتش #قیام_سراسری
#چهارشنبه_سوری_ایران
فیسبوک https://www.facebook.com/Ertebat-Mostaghim-1052371034793113/
توییترhttps://twitter.com/ertebatm2013 @ertebatm2013
Ertebat M یوتوب. گوگل پلاس
تلگرام telegram.me/Ertebat_M- ادمین@Ertebatm
اینستاگرام https://www.instagram.com/ertebatm
وبلاگhttp://ertebatmostaghim.blogspot.fr/
چهارشنبه سوری- جشن سرخ - از سیاووش تا آرش.آتش جواب آتش
پاسخحذفhttp://ertebatmostaghim.blogspot.fr/2018/03/blog-post_86.html
#آتش_جواب_آتش #قیام_سراسری #چهارشنبه_سوری_ایران