کنفرانس در سنای آمریکا #مریم_رجوی - سخنرانی سفیر لینکلن بلومفیلد

 

 

سفیر لینکلن بلومفیلد – معاون پیشین وزیر امور خارجه آمریکا متشکرم. خب ظهر بخیر متشکرم، خانم سامی، برای آن معرفی خوب. درود به دوستانمان از سازمان جوامع ایرانی آمریکایی. درود به قانونگذاران اینجا در کاپیتول هیل و کارکنان حرفه‌یی. از خدمات شما متشکرم. و از کسانی که قبلاً خدمت کرده‌اند، از جمله همکاران برجسته‌ام در میز جلو، تشکر می‌کنم. ایستادن در کنار شما باعث افتخار است. و به کسانی که ممکن است پیام خانم رجوی، شورای ملی مقاومت، مجاهدین خلق، و مردم شجاع ایران را که برای دفاع از حقوق خود می‌ایستند بشنوند، به شما درود می‌فرستم. خوشحالم که امروز اینجا هستم. نوروز مبارک! امروز وظیفه من این است که جایزه افتخار را بدهم به کسیکه در مورد آنچه در چهار دهه گذشته با رژیم و مقاومت رخ داده است، از همه راستگوتر بوده است نامزدها دولتها هستند، از جمله دولت خودمان، و دولتهای غربی، رسانه‌ها، از معتبرترین رسانه‌ها در اینجا، در بریتانیا، در اروپا و جاهای دیگر، یا آنهایی که از رژیم انتقاد می‌کنند، دانشگاهیان، برخی فمینیستها که در مورد توانایی جابه‌جایی حجاب کمی عقب تر صحبت می‌کنند و این‌که چرا این کار مجاز نیست و شاید سلطنت را به ایران برگردانند، یا شورای ملی مقاومت، سازمان مجاهدین خلق، سازمان جوامع ایرانی آمریکایی و همه حامیان در این اتاق. از جمله قانونگذارانی که از قانونی که سناتور لیبرمن به آن اشاره کرد حمایت می‌کنند. و این جایزه به شما، شورای ملی مقاومت، سازمان مجاهدین خلق، سازمان جوامع ایرانی آمریکایی، و حامیان آنها در کنگره و ایالات متحده تعلق می‌گیرد. تبریک می‌گویم. بگذارید به شما نشان دهم که چرا این درست است. کمربندها را محکم کنید. من خیلی سریع حقایقی را بررسی می‌کنم که آنچه را که گفتم توجیه می‌کند. این مردم، شما آن را حتی امروز می‌شنوید. شما ۴۰سال است که آن را شنیده‌اید. بنابراین این یک تهمت علیه مجاهدین خلق است. آنها آمریکایی‌ها را در دهه۷۰ نکشتند. نقش کلیدی در بحران گروگان‌گیری چطور؟ خوب شنیده‌اید که به خمینی کمک کردند تا سفارت آمریکا را نگه دارد. و ما در مورد این‌که چگونه آنها رقیب بودند نوشته ایم. چگونه نخست‌وزیر به نشانه اعتراض استعفا داد. طرفدار مصدق، بازرگان بود. آنها در تضاد بودند. بگذارید برای شما از نیویورک تایمز ۱۴ژوئن سال۱۹۸۰ بخوانم. این در تهران است. شما به من بگویید که آیا مجاهدین خلق رجوی در بحران گروگانگیری به خمینی کمک کردند یا خیر. دیروز در اینجا نبردهای سنگینی بین اعضای مجاهدین خلق، بزرگترین گروه مخالف چپ ایران و حامیان مسلمان بنیادگرای آیت‌الله روح‌الله خمینی درگرفت. هواداران خمینی دیروز در حالی که می‌خواستند به‌زور وارد ورزشگاهی شوند که مجاهدین خلق در آن تجمع داشتند، فریاد می‌زدند "مرگ بر منحرف" و موضع آقای رجوی چه بود؟ خوب، جمعیت در راهپیمایی او با ریتم شعار می‌دادند، ما مبارزه را دنبال خواهیم کرد. آقای رجوی پاسخ داد بله، مبارزه تا پیروزی ادامه خواهد داشت، تعداد شهدای ما هر میزان که باشد. آشنا به نظر می‌رسد. برای چه به ما حمله می‌شود؟ سخنران ادامه داد. ما مسلمانان خوبی هستیم. به ما می‌گویند که در جمهوری اسلامی زندگی می‌کنیم اما در محاصره چماقدارها و تروریستها هستیم. قانون اساسی اساساً همه آزادیها را تضمین می‌کند، اما دسترسی ما به روزنامه، رادیو، تلویزیون و مجلس ممنوع است. می شنوید؟ آقای رجوی پرسید. خطاب او به حزب‌اللهی‌ها بود. آنطور که شما ادعا می‌کنید ما نه کمونیست هستیم و نه طرفدار شوروی. ما برای آزادی و استقلال کامل ایران می‌جنگیم. شما مسلمانان مرتجعی هستید که در پوشش اتهاماتی که به ما می‌زنید، سعی می‌کنید به امپریالیسم غرب خدمت کنید. می‌توانم ادامه دهم. این نیویورک تایمز ۱۹۸۰ است. این حقیقت است. آنها درگیر بحران گروگانگیری نبودند و از آن حمایت نمی‌کردند. آیا آنها مارکسیست بودند؟ خب، من شرط می‌بندم که اکثر افرادی که این اتهام را تکرار می‌کنند که مارکسیست هستند، هرگز مانند من به‌عنوان یک دانشجوی کارشناسی در هاروارد که در حال مطالعه توسعه سیاسی بودم، مارکس را مطالعه نکردند. اما کسی که واقعاً به علاقه مسعود رجوی به مطالعه مارکسیستی نابرابری توجه کرد، استاد دانشگاه سیراکیوز مرساد بورژه بود. ۱۹۹۶. رجوی گسترده‌ترین تفسیر انتقادی خود را برای معرفت شناسی ماتریالیستی مارکسیستی ذخیره می‌کند. این گروه نسبت به اصول فلسفی مارکسیسم بدبین باقی ماندند و دکترین اصلی ماتریالیسم تاریخی را رد کردند که کمی پیچیده می‌شود. بر اعتقادات به‌وجود خدا وحی، زندگی پس از مرگ، روح، نجات، سرنوشت، تعهد مردم به این اصول ناملموس استوار بود. پس رجوی مارکسیست نبود. مجاهدین خلق یک گروه مارکسیستی نبودند. آنها هرگز دفتری در یک کشور مارکسیستی نداشتند. اما اوه مجله تایم، ۲آبان ۱۳۶۰. چه کسانی به تهران آمدند؟ گروه‌های کا. گ. ب که تعدادی از آنها توسط آیت‌الله خمینی دعوت شده بودند. چرا؟ برای کمک به آنها پس از شروع حکومت وحشت در سال۱۹۸۱ که پروفسور ماروین زونیس از دانشگاه شیکاگو از آن به‌عنوان یک کمپین کشتار دسته‌جمعی یاد کرد. من مطمئنم که افراد ۴۰گروه مختلف اویاک بستگانی داشتند که زندانی، شکنجه و کشته شدند. و به همین دلیل است که بسیاری از آنها به آمریکا آمدند و بسیاری از آنها عمر خود را برای این هدف سپری کرده‌اند. پس چه کسی مارکسیست بود. این سازمان مجاهدین خلق نبود. آیا آنها در کنار صدام جنگیدند؟ ما قبلاً همه اینها را رد کرده‌ایم. من استدلال خواهم کرد که خمینی جنگ را با تلاش برای ادعای نیمی از عراق و سرنگونی صدام حسین آغاز کرد. اما مهم نیست. نکته این است که وقتی صدام در سال۱۹۸۰ حمله کرد، مجاهدین خلق به جبهه دویدند و از کشورشان دفاع کردند. بسیاری اسیر شدند. آنها تا سال۱۹۸۹ آزاد نشدند. آنها متحدان صدام حسین نبودند. آنها حتی تا اواسط سال۱۹۸۶ هم آنجا نبودند.